مهارت‌های زندگی مشترک | سبک های ارتباطی | بخش دوم

communication and its types

فصل سوم: زندگی مشترک

قسمت سوم: سبک های ارتباطی (بخش دوم)

در ادامه بحث مربوط به سبک های ارتباطی بین زن و شوهر می خواهیم به شما بگوییم که چگونه ارتباطات را عمیق تر بشناسید و لمس کنید. اینکه چگونه هر از گاهی ارتباطات خود را با همسر، فرزندان، دوستان و دیگران بررسی کرده نوع آن را مشخص کنید و مراقبت های لازم را داشته باشید.

خطر روزمرگی در سبک های ارتباطی

ما در نقش های متفاوتی که داریم و آنها را با عنوان نقش همسر، نقش همکار، نقش پدر یا مادر، نقش فرزند و نقش های متفاوت دیگر میشناسیم، در ارتباط های مختلف قرار میگیریم. ولی این ارتباطات آنقدر روزمره شده‌اند که توجه خاصی به آنها نمی کنیم. تمرکز نداریم تا بررسی کنیم که آیا روش ارتباطی ما روش درستی است یا خیر.

آیا سبک های ارتباطی که داریم و نتیجه‌ای که میخواهیم داشته باشیم درست است یا خیر؟. زمانی تقریباً به هوش می آییم که یک مشکل و یا یک معضل جدی را با آن روبرو شویم و با خودمان این سوالها را بررسی می‌کنیم.

مثلاً چرا فرزند من ادعای طلبکاری می کند؟. یا چرا دوست من این انتظارات عجیب و غریب را دارد؟. یا با خود بررسی می‌کنیم که کجای ارتباط من با همسرم مشکل داشته است که اکنون به این مشکل بزرگ برخورد کرده‌ایم؟. و اینها تماماً به خاطر روزمرگی شدن و عادی شدن ارتباطات است.

اولین بخش یک ارتباط :

در بحث سبک های ارتباطی باید به این موضوع بپردازیم که ارتباط از سه جزء تشکیل می شود. اولین و مهمترین جزء آن فرستنده ارتباط است. ما اگر با شخصی صحبت می کنیم، فرستنده و مرکز اصلی ارتباط می شویم. باید بدانیم که اولین و مهمترین قسمت یک ارتباط با شروع کردن آن و فرستنده آن ارتباط است. این در حالی است که ما ارتباطی را شروع می کنیم ولی از گیرنده ارتباط، توقعات خاصی را داریم. اما به عنوان شروع کننده یک ارتباط و فرستنده آن، یک سری موارد و آداب سخنوری را رعایت نکرده ایم.

دومین بخش یک ارتباط :

در سبک های ارتباطی دومین بخش یک ارتباط پیام است. همان پیامی که در یک ارتباط رد و بدل می شود. یک سری از پیام ها به صورت صوت و یکسری از این آنها در قالب نگاه و ارتباط غیر کلامی است. فرد مقابلی که این پیام را دریافت می کند، جزء سوم این ارتباط قرار دارد.

تنها زمانی که ارتباط بین این سه جز موثر باشد، بهترین نوع ارتباط را مشاهده خواهیم کرد. به صورتی که فرستنده پیام ارتباطی و گیرنده در یک حال و هوا و در یک فاز مشترک باشند.

گام اول برای ارسال یک پیام ارتباطی موثر

به طور مثال یک مادر می خواهد با یک روش ارتباطی به فرزند خود یک پیام تربیتی بدهد و بگوید که سیگار کشیدن اصلاً مسئله خوبی نیست. زمانی باید این ارتباط شروع شود که من به عنوان فرستنده آمادگی روحی و روانی خوبی داشته باشم. به صورتی که سرگرم کاری نباشم، استرس نداشته باشم و در کل حال و هوای خوبی داشته باشم. ولی معمولاً پدر و مادرها زمانی که مشغول کارخود هستند می خواهند تا یک پیام تربیتی را به فرزندان خود بدهند.

پیام ارتباطی باید چگونه باشد؟

در گام دوم پیام ارتباطی را باید به گونه‌ای تهیه کنیم که مقدمه و حال و هوای خوبی داشته باشد. و در گام آخر گیرنده پیام که فرزندمان است نیز در وضعیت خوبی قرار گرفته باشد. یعنی اگر فرزند من بنا بر هر دلیلی خسته است یا روحیه مناسبی ندارد، پیام تربیتی خود را مطرح نکنم و آن را در موقعیت دیگری مطرح کنم به صورتی که اول موقعیت فرزندم را تغییر دهم و بعد به گفتن آن مطلب بپردازم.

مقدمه چینی در انتقال یک پیام ارتباطی

در مبحث مهارت‌های زندگی ، ما باید بدانیم که برای ارائه یک کلام ساده، بسیار میتوانیم که مقدمه چینی های خوبی داشته باشیم. می توانیم آن مطلب را زیبا ارائه کنیم و گاهی اوقات هم باید پیام ارتباطی خود را به صورت کاملا خلاصه و در کوتاهترین جملات ارائه کنیم. مثلاً وقتی که من می خواهم به یک نوجوان پیامی را منتقل کنم باید به چند نکته توجه داشته باشم که : اول اینکه خلاصه باشد. دوم اینکه بسیار مفهومی باشد. و سوم اینکه نوجوان من پیش نیازهای این مطلب را داشته باشد.

این را نیز باید بدانم که آن پیام ارتباطی باید کاملاً قابل لمس و قابل درک باشد. گاهی هم ممکن است مقدمه چینی ارتباط، بسیار بیشتر از محتوای اصلی باشد. مهمتر از همه اینها زمانی است که میخواهیم این پیام تربیتی را به نوجوان خود منتقل کنیم. باید مراقب باشیم که گیرنده ما در حال و هوای پذیرش و شنیدن مطلب قرار دارد یا خیر؟.

انواع ارتباط

حال می خواهیم در مبحث مهارت‌های زندگی مشترک در مورد انواع ارتباط صحبت کنیم که سه بخش اصلی دارد.

بخش اول : ارتباط بد

ارتباط بد زمانی رخ می‌دهد که ناهماهنگی میان فرستنده پیام ارتباطی و گیرنده به وجود بیاید مثلاً به صورتی که فرستنده، پیام زیبای خود را منتقل می‌کند ولی گیرنده آن پیام را دریافت نمی کند.

بخش دوم : ارتباط خوب

ارتباط خوب زمانی ایجاد می‌شود که هماهنگی میان فرستنده پیام و گیرنده وجود دارد. به صورتی که فرستنده به صورت زیبا پیام ارتباطی خود را منتقل میکند و گیرنده هم آن محتوا را دریافت خواهد کرد. این ارتباط را ارتباط خوب در نظر خواهیم گرفت.

بخش سوم : ارتباط موثر

ولی بخش سوم یا همان ارتباط موثر ، زمانی رخ خواهد داد که ارتباط ما به صورت طولانی برقرار شود. این به صورتی خواهد بود که پیم ارتباطی من تاثیرات خودش را بر گیرنده به خوبی گذاشته باشد. باید بدانیم برای اینکه ارتباطمان را موثرتر کنیم، لازم است که مهارت‌های زندگی را کسب کنیم و دانسته های خود را به یک مهارت ارتباطی تبدیل کنیم و برای داشتن یک مهارت خوب، فقط لازم است که تمرین داشته باشیم.

امیدوار هستم که همه شما بتوانید به صورت موثر با یکدیگر ارتباط داشته باشید و بتوانید همان گونه که می‌خواهید به نتایج مطلوب دست پیدا کنید.

موفق باشید و خدا نگهدار

دیدگاه ها

No comment yet.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *